موسیقی “آوان” نوای جانبخش آسمان
- شناسه خبر: 651
- تاریخ و زمان ارسال: 20 مرداد 1395 ساعت 11:45
- بازدید : 140 بازدید
- نویسنده: روابط عمومی
![](http://aranbidgol.ir/wp-content/uploads/2016/08/75297_278-e1470813288930.jpg)
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهرداری آران و بیدگل به نقل از آران و بیدگل نیوز ، سیزدهم و چهاردهم مرداد نودوپنج اتفاق زیبایی افتاد که اشک شوق بسیار کسان، صورتها را بارانزده کرد. آنها که با شنیدن آوای موسیقی “آوان” خاطرات سالهای گذشته در دلشان زنده شد. صحنهها جان گرفت و هنرمندان، بهتر از همه میدانند چه انسانهای نازنینی، سختیها کشیدند تا نوای شور و عشق “آوان” به آسمان برسد. “آوان” کودک زیبای چندسالهای ست که اراده کرد صدای سازش گوش مردمان شهر را بنوازد. هر اتفاق که افتاد از دل برخاست، لاجرم بر دل هم نشست. نه پولی درمیان بود نه هیچ. حتی دلها در تپش افتاده بود که نهایت قصه چه خواهد شد؟
![موسیقی موسیقی](http://abnews.ir/files/fa/news/1395/5/19/75590_583.jpg)
این بار قراربود بسیج هنرمندان از فعالیتهای هنری حمایت کند و “آوان” این خبر را به فال نیک گرفت. پس قسمتی از اجرای ضبطشده به سمع و نظر مسئولان رسید و خوشبختانه مورد تأیید قرارگرفت اما مجوز صادرنمیشد. عجیب بود که کنسرت از طرف داعیهدار فرهنگی شهرستان، حمایت جدی و مستقیم نشد. نه برای دادن مجوز “اجرا” و نه برای گرفتن مجوز “محتوا” تلاشی صورت نگرفت. بسیج هنرمندان هم البته هراس داشت نکند دوباره دچار اتفاق مهیب لغو کنسرت در دقایق آخر شود و البته جای ترس هم داشت. پیشنهاد شد به بهانه ی “جُنگ شادی” موسیقی هم اجرا شود و سوال ما این بود که: آیا رواست شأن “کنسرت موسیقی فاخر ایرانی” در حد جُنگ شادی پایین بیاید؟ و آیا راه مبارزه با موسیقی نامرغوب، کنارکشیدن از میدان است؟
نهایتا شهرداری متولی اجرای کنسرت شد و نازنینمردم، به موسیقی دعوت شدند. مخارج کنسرت هم، بین بسیج هنرمندان، شورای شهر و شهرداری تقسیم شد. دو تن از کسانی که تا نهایت جان، با ما همکاری کردند جناب سعیدی از شورای شهر و جناب فرزادمهر از شهرداری بودند. آقای سعیدی جرأتی به خرج داد که بقیه، توی جیبشان نگه داشتند برای روز مبادایی که هرگز نخواهد رسید
![موسیقی موسیقی](http://abnews.ir/files/fa/news/1395/5/19/75592_961.jpg)
همهی سختیها را تحمل کردیم که اجرا به بهترین نحو نهایی شود. ما فقط میخواستیم موسیقی ایرانی به همگان نشان داده شود نه اینکه خودمان دیده شویم وگرنه برای دیده شدن در سطح شهر، کارهای بسیار می توان انجام داد. ما فقط میخواستیم مردم از شنیدن موسیقی لذت ببرند. در سالنی که حتی تهویه نداشت و هنگام اجرا هم ما و هم مردم بینوا خیس عرق بودیم. انقدر گرم که عرق از بینی نوازندگان روی سازشان میریخت. دستمان به تنبک میچسبید اما با تمام سختی ها، به لطف خدا اجرا شیرین و دلنشین به نهایت رسید.
آوان” برای سه اجرا در پاسارگاد، سعادت شهر و مرودشت دعوت است و اینکه در شهر و دیار خود، باید بدود این سو و آن سو تا خودش را ثابت کند بهنظر، کمی کملطفی می آید. روزهای زیبایی در پیش است. روزگاری خوش که مردم عزیزمان، آرام آرام آداب کنسرت آمدن را خواهند دانست. اینکه بچههای کوچک را با خود نیاورند، با موبایل از مراسم فیلم نگیرند و آهنگ زنگشان بیصدا باشد. آرام آرام تبدیل خواهند شد به شنوندگان حرفهای موسیقی که اجرای ما، فقط به تعریف نگذرد و به چالش کشیده شود و البته که این اتفاق از طرف بزرگان و اهالی فن افتاد. موسیقی راهی به بالاست اگر همه دست به دست دهیم و جلوی پای هم، سنگ نیندازیم. بنوازیم تا از این خمودگی به در آییم و حال دلمان خوش شود
اتفاق زیبایی که “آوان” را بسیار خرسند کرد دعوت از اساتید بزرگ موسیقی بود. کسانی که آن قدر سختگیر بودند که موقع نواختن، واجب بود با تمام خستگیها و دلتنگیها و گلایهها در محضرشان تا جان در بدن داریم شاگردی کنیم. آنها اولین کسانی بودند که ساز دستشان دیده بودیم. اولین کسانی که به ما جرأت دادند بنوازیم و آن شب آمده بودند تا حاصل تلاش و آموزگاریشان را بهتماشابنشینند. باید اعتراف کنیم جرأت نداشتیم نتها را اشتباه بزنیم. آنها هم با برق چشمانشان تحسینمان کردند و با لبخندهای زیبایشان خستگی از تنمان زدودند.
![موسیقی موسیقی](http://abnews.ir/files/fa/news/1395/5/19/75591_699.jpg)
در آخر از همه و همه ممنونیم. از کسانی تنهایمان نگزاردند. از آن ها که حالمان برایشان مهم بود.
از آنان که دست در دست، همنواشدند و کارستان کردند.
ممنونیم از آهنگساز گروه که محسن رحمان بود و کنار تک تک بچه ها نشست، از جان مایه گذاشت و نوای سه تارش روح را نواخت
از سرپرست گروه که داوود خدمتکار بود و سختی ها را به جان و دل خرید و صدای تنبکش به نوای برخاسته، شور بخشید
از محمدصادق مصباحی که محجوب و مخلص، سوز ساز کمانچه اش مرهمی روان خستگان شد
از محسن خلدی که سه تارش، آوای دوست داشت
از محمد نیکزاد که آوازش زبان آفرینش بود
از علیرضا خانی که با نینوازیش، سخن از زبان ما می گفت
از حسین حقیقی که نوای تنبورش حال و هوای بهشت داشت
از رضا جبیری که با دفش کارستان کرد
از صداگذار کنسرت، که با علم و عملش، تلاش بچه های “آوان” را به گوش مردم شهر، خوش نشاند.
از بسیج هنرمندان که رسالت هنری خویش را فراموش نکرد و امید که ادامه ی راه، مصممتر و پرتوانتر دیده شود.
از جنابان آقایان سعیدی و فرزادمهر که چشمشان را به روی خورشید هنر نبستند و دست “آوان” به لطف گرفتند.
![موسیقی موسیقی](http://abnews.ir/files/fa/news/1395/5/19/75593_654.jpg)
خواهشمندیم برای ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربری خود بشويد